با گذشت بیش از دو هفته از آغاز تیر ماه ۹۷ رنگ اوقات فراغت برای خانوادههای بیرجندی پررنگ شده است، اوقاتی که میتواند برای دانشآموزان شان پر از جذابیتها و لبخندهای سه ماه تعطیلی باشد؛ اوقاتی که گفته میشود اگر جدی گرفته نشود میتواند پر از خطر و گاهی تهدید برای کودکان باشد.
به گزارش مهر، اوقات فراغت البته پر از استرس و دغدغه برای والدینی که شاغل هستند و تا قبل از این خیال شان راحت بود که فرزندشان در مدرسه به امور مربوط به خودش مشغول است و حالا در کوچه پسکوچه محله و یا در خانه تنهاست. انگار چالش اوقات فراغت برای خانوادهها بزرگتر از چالش کنکور شده است.
روزگار پدرانه
«آن قدیمها تابستان که میشد مثل امروز برای خانوادهها پر از دغدغه و نگرانی نبود. مثلاً خود من تابستان که میشد میرفتم دکان پدرم، او نانوا بود، یادم هست آن سالهای اول که حسابوکتاب خوب نمیدانستم فقط نان دست مردم میدادم، بعدها که چند کلاس سواددار شدم، پول از دست مشتری میگرفتم و بقیهاش را به او میدادم و کلی هم ذوق میکردم و بعدها وقتی از سربازی برگشتم هم در نانوایی وردست پدر کار آموختم و حالا هم از این کار راضیام اما حالا به هیچ زحمتی نمیتوانم پسرم را راضی کنم که بیاید در نانوایی شاطری یاد بگیرد انگار همهچیز باید با سیستم و همچشمی جلو برود، مادرش از آخر خرداد دغدغه داشت که در کدام کلاس او را ثبتنام کند اما هنوز که انگار موفق نشده است. یعنی گفتهاند به حدنصاب نرسیده است».
این جملات آقای رجبی نانوااست وقتی از او درباره برنامههای اوقات فراغت فرزندانش میپرسم، گله دارد که چرا برخی از خانوادهها خیال میکنند حتماً باید در یکی از مراکز مطرح برای بچههایشان ثبتنام کنند. در حالیکه مساجد محل نیز برنامههای متنوعی برای اوقات فراغت دارد و از همه مهمتر اینکه مگر نمیشود بچهها را در دکانهایی که کار فنی انجام میدهند، بدون هیچ هزینهای مشغول کرد.
او میخواهد پسر ۱۱ سالهاش اگر شاطری را دوست ندارد، در مغازه برادرزادهاش که تعمیر کار خودرو است مدتی مشغول باشد و این حرفه را یاد بگیرد مگر چه اشکالی دارد اما مادر بچهها نگران است که فامیل در این باره چه خواهند گفت، به همین دلیل برایش در یکی از پایگاههای اوقات فراغت ثبتنام کرده که قرار است بهزودی کلاسش شروع شود البته هزینهای نیز باید بابت این کلاس پرداخت کنند که از نظر مادر ارزش باکلاس بودن ماجرا را دارد.
بهترین کلاسها هنوز شروع نشده
برای بررسی اوضاع کلاسها و پایگاههای اوقات فراغت به چند مرکز مراجعه میکنم. اولین مکانی که انتخاب میکنم البته بر اساس تبلیغاتی که هر روز درباره آن شنیدهام یکی از مراکز فنی و حرفهای است. مسئول ثبتنام پشت باجهای نشسته و دفتری به اندازه دفتر نمره زیر دستش ورق میزند، عدهای برای ثبتنام مراجعه کردهاند، اما بعد از کمی سؤال و جواب ناامید برمیگردند. از آنها میپرسم چرا موفق به ثبتنام نشدهاند؟
زهرا حیدری میگوید میخواستم کلاس خیاطی ثبتنام کنم، میگویند این کلاسها اینجا برگزار نمیشود البته مراکز وابسته به فنی و حرفهای در سطح شهر رفتهام اما هزینه کلاس ۴۸۰ هزار تومان است.
وی ادامه میدهد: این کلاسها حدود ۵ ماه هم طول میکشد که برای من در اول مهر مسئلهساز خواهد بود و علاوه بر این هزینهاش برای پدرم سنگین است.
لیست کلاسهایی که در فنی و حرفهای برگزار میشود بر روی بورد زدهشده است، نام چند کلاس را یادداشت میکنم و میخواهم برای ثبتنام اقدام کنم، مسئول ثبتنام شرایط را اعلام میکند اول اینکه باید ۱۵ سال به بالا باشی، دوم اینکه این کلاسها هنوز شروع نشده چون باید به حدنصاب برسد الان میتوانید کلاس معرق، تراش سنگهای نیمه قیمتی، نمد دوزی شرکت کنید چون کلاسش شروع شده است.
میپرسم اینهمه کلاسهای خوب و از همه مهمتر رایگان چرا هنوز به حدنصاب نرسیده است، پاسخ جالب است «نمیدانم شاید همه میخواهند در تابستان هم درس بخوانند، بههرحال نامنویسی کنید شروع شود با شما تماس میگیریم.»
شرایط کلاسها را از دو سه نفر هنرجو میپرسم، ابراز رضایتمندی میکنند و میگویند: شاید اطلاعرسانی کم است که والدین برای ثبتنام نمیآیند. عالیه بقایی بیشتر کلاسهای فنی و حرفهای را شرکت کرده است از طراحی روی پارچه و شیشه تا هنرهای تجسمی. وی میگوید: با مدرک طراحی روی پارچه یک کانال برای خودش در فضای مجازی راهاندازی کرده و سفارش قبول میکند.
او یکی از قابلیتهای مهم مرکز فنی و حرفهای را کاربردی بودن آموزشها میداند و اینکه حتی والدین هم میتوانند همراه فرزندشان در کلاسها ثبتنام کنند.
البته مراجعهکننده دیگری که با دختر ۶ سالهاش آمده، معتقد است: فنی و حرفهای باید برای افراد زیر ۱۵ سال هم چنین مراکزی داشته باشد یا اینکه آموزش و پرورش تعداد مراکز خود را مانند کانون پرورش فکری را افزایش دهد.
خانم زهرا علیمی ادامه میدهد: برای ثبتنام فرزندش به مراکز زیادی مراجعه کرده اما هنوز کلاسها شروع نشده البته به مراکز غیردولتی نیز مراجعه کرده بیشتر کلاسها بعدازظهر بوده و این موضوع برای او که کارمند است و میخواهد صبح تا ظهر فرزندش در خانه تنها نباشد، مشکل است. البته او هزینههای این مراکز را نیز نسبت به مراکز دولتی دو تا سه برابر عنوان میکند و میگوید: برای کلاس نقاشی آن هم سه روز در هفته بعدازظهرها هزینه ۱۵۰ هزار تومان تعیین کرده اند.
ثبتنام تمام شد
مرکز بعدی که برای بررسی طرح اوقات فراغت مراجعه کردم مرکز کانون پرورش فکری در خیابان طالقانی بود.تعدادی پسر بچه در سنهای مختلف حیاط کانون را با سروصداهایشان پویا کردهاند انگار زنگ تفریح بود چون مشغول بازی فوتبال بودند.
درب ورودی سالن با یک برگ A۴ بزرگ نوشته شده است ثبتنام تمام شد. با این حال داخل میرود، هر طرف کانون تعدادی پسر ۶ سال به بالا مشغول یک کار هنری هستند، نقاشی، سفال، روخوانی قرآن، قصهگویی و ...
دورتا دور سالن قفسهبندی شده و پر از کتابهایی است که به گفته یکی از مربیها در بازار نیست و مخصوص کانون است. میگویم دخترم عضو کانون است، میخواستم برایش ثبتنام کنم، مسئول کانون با مهربانی عذرخواهی میکند و میگوید: متأسفانه زمان ثبتنام تمام شده است همه کلاسها از اول تیرماه شروعشده و نمیتوانیم بیشتر از ظرفیت پذیرش کنیم. میپرسم هیچ راهی ندارد، با حالی معذور میگوید: شرمنده. البته میتوانید برای دخترتان کتاب ببرید و یا از فضای کانون استفاده کند اما کلاسها پرشده است. ما از خردادماه ثبتنام را شروع کردیم.
در همین حین چند نفر دیگر هم برای ثبتنام میآیند و با همین پاسخ مواجه میشوند. به یکی از مادرانی که برای نام نویسی پسرش به این مرکز آمده است، میگویم حتماً مراکز دیگری برای ثبتنام وجود دارد.
پاسخ میدهد: بله ولی هنوز کلاسها شروع نشده و میگویند به حدنصاب نرسیده است شاید از هفته آینده شروع شود اتفاقاً هزینههایشان هم مناسب است اما کانون پرورش فکری در نحوه آموزش و حتی یادگیری بچهها به نحوی خلاقانه عمل میکند و بسیار موردپسند پسرم هست کاش تعداد این مراکز بیشتر بود.
مساجد را دستکم نگیریم
در کنار این مرکز پرورش فکری روی دیوار چند بنر نصب شده و انواع کلاسهای اوقات فراغت نوشتهشده است قرآن، ریاضی، روباتیک، چرتکه، خوشنویسی، تئاتر، ریاضی، خیاطی، نقاشی روی شیشه پارچه و سفال، سفال، خلاقیت، رایانه و... و دو شماره تماس زیر این اطلاعات درج شده است.یکی از شعبهها در همان نزدیکی است. «میدان شهدا پایینتر از ساختمان محبان کانون فرهنگی شاهد.» اما وقتی مراجعه میکنم هیچ فردی برای پاسخگویی حضور ندارد، از خانمی که در حال مطالعه است، میپرسم چرا اینجا هیچ خبری نیست؟ میگوید نمیدانم هنوز نیامدهاند.
با شمارهای که روی بنر چاپ شده تماس میگیرم، آنطرف خط وقتی گوشی را برمیدارند، منشی میگوید همه کلاسها در پایگاه شعبه یک یعنی میدان اول سجادشهر روبروی آموزشوپرورش مجتمع ایثار برگزار میشود.
وی میگوید: بیشتر کلاسها شروعشده و هنوز هم برای ثبتنام فرصت هست. هزینهها را که برای کلاس نقاشی میپرسم نسبت به یکی از مراکز خصوصی متعادل است اما کلاسهای درسی مثل ریاضی ۱۲۰ هزار تومان است.
با این ذهنیت که چرا دقیقاً همین ۱۲ جلسه کلاس نقاشی در یکی از مراکز خصوصی ۱۵۰ هزار تومان است به آن مرکز مراجعه میکنم. مسئول ثبتنام با ارائه دفترچهای از نقاشیهایی که قبلاً توسط بچهها کشیده شده است، توضیح میدهد:آموزش نقاشی در این مرکز بسیار خلاقانه بوده و حتی در برخی از جلسات با بیان یک قصه از هنرجویان در سنین ۶ سال به بالا خواسته میشود آنچه دریافت کردهاند را با گواش نقاشی کنند.
این مسئول، تحصیلات مربی نقاشی را نیز مرتبط عنوان میکند و خلاصه اینکه کیفیت آموزش قابل مقایسه نبوده و نباید تصور شود که هزینه زیاد است چون کیفیت کار بسیار بالا بوده و باعث رشد فکری بچهها میشود.
در سطح شهر برای کلاسهای ورزشی تبلیغات زیادی دیده میشود اما برای سایر کلاسها باید تحقیق کنی تا به نتیجه برسی نکته مهمی که در طول این گزارش به آن رسیدم پایگاههای اوقات فراغتی بود که در مساجد برگزار شده و انواع کلاسها را برگزار میکنند این کلاسها نیز با اینکه پشت میز و صندلی برگزار نمیشود اما در جوی بسیار صمیمی برای بچههای ۶ سال به بالا و حتی خانمهای خانهدار برگزار میشود.
درخواست شرکت در این کلاسها در روستاهای حاشیه شهر مثل امیرآباد نیز پررنگ است. خانمی که یکی از اعضای هیئت امنای مهدیه امیرآباد است در این باره میگوید: در دو هفته اول تیرماه ثبتنام داشتهایم البته برخی از کلاسها از اول تیرماه شروع شده مانند حوله بافی و قرآن و بقیه نیز از هفته آینده شروع خواهد شد.
خانم هاشمی امیدوار است مربی که قرار بوده از فنی و حرفهای برای آموزش طراحی روی پارچه به آنجا بیاید برنامهاش خالی شود با اینحال هماکنون ثبتنام برای کلاس نقاشی، زبان، ریاضی و خیاطی تمام نشده و هزینهها نیز بسیار اندک بوده و با کسر هزینهای که باید به مربی داده شود بقیه برای امور فرهنگی و عمرانی مهدیه هزینه میشود.
به نظر میرسد با رونق این کلاسها در مسجد محل خانوادهها دغدغه کمتری برای فرزندانشان خواهند داشت چون علاوه بر هزینههای کمتر مربیهایی که در مساجد آموزشهای لازم را ارائه میکنند.
طرح نو درانداختیم
در این میان سازمان تبلیغات اسلامی با حرکتی جدید تلاش میکند این دغدغه را برای خانوادهها تا حد زیادی کاهش دهد. مدیرکل تبلیغات اسلامی خراسان جنوبی در این باره به خبرنگار مهر میگوید: برنامههایی برای اوقات فراغت همه ساله توسط این سازمان برگزار میشود که آموزشهایی در حوزههای مختلف دینی، اخلاقی و احکام را مدنظر قرار دادهایم، اما عمده فعالیتها در روستاها بوده است. یعنی قسمتهایی که سایر سازمانها نمیتوانسته اند خدمات این بخش را ارائه کنند. حجتالاسلام احمدرضایی ادامه میدهد: این سازمان به کمک بسیج با توجه به توانایی طلاب و روحانیون باتجربه علاوه بر ارائه آموزشهای یاد شده از بخش نشاط برنامهها نیز غافل نبوده است.
وی با اشاره به اینکه امسال در ایدهای جدید توانستیم در مرکز استان ۶ پایگاه فرهنگی اجتماعی محله شکل دهیم که بیشتر در مناطق حاشیه شهر فعالشدهاند، گفت: در این پایگاهها علاوه بر مهارتهای دینی آموزشهایی برای مشاغل خانگی نیز ارائه میشود. وی عنوان کرد: مسجد علی ابن ابوطالب (ع) در سراب، مسجد امام صادق (ع)
سجادشهر، مسجد قائم آل محمد (ص) محله موسی بن جعفر (ع)، مسجد الحسین (ع) جوادیه، مسجد صدیقه طاهره (س) در کارگران و نیز مسجد قبا در مهرشهر این خدمات را به اهالی ارائه میدهند.
وی ادامه داد: علاوه بر این مساجد یاد شده با سایر مساجد نیز در ارتباط هستیم و تلاش میشود خانوادهها دغدغه کمتری در این زمینه داشته باشند. بر این اساس به نظر میرسد در شهر برای همه سلیقهها و حتی همه درآمدها کلاسهایی وجود دارد تا بتوانیم فرزندان مان را در ایام فراغت از تحصیل با مهارت دیگری نیز آشنا کنیم. به گزارش خبرنگار مهر، به جز برخی بخشها که کلاسهایشان را از اول تیر ماه آغاز کردهاند برخی دیگر از نیمه این ماه آغاز شده اند.
در این میان شهرداری نیز تلاش کرده از غافله عقب نماند و در خانه محلههایی که افتتاح کرده است انواع آموزشها و مهارتهای زندگی را ارائه میکند. علاوه بر این هلالاحمر نیز با آموزشهای مستمر امدادگری از داوطلبان ثبتنام میکند. اما به نظر میرسد تمامی این امکانات باید با پرهیز از موازی کاری ها و با اطلاعرسانی بهتری در سطح شهر انجام میشد. انگار همیشه باید یک جای کار بلنگد.
گروه خبری : گزارش اجتماعی
منبع :
آخرین ویرایش : 1397/04/20 -- 18:26:42
نویسنده : واحد تحریریه
تعداد بازدید : 158
|